Akty prawne i inne dokumenty
Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy...
Ustawa
z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie
(Dz. U. z 2005 r. Nr 180, poz. 1493; zm.: Dz. U. z 2009 r. Nr 206, poz. 1589; z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 125, poz. 842; z 2011 r. Nr 149, poz. 887)
Art. 1
Art. 1.
Ustawa określa:
1)
zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie;
2)
zasady postępowania wobec osób dotkniętych przemocą w rodzinie;
3)
zasady postępowania wobec osób stosujących przemoc w rodzinie.
Art. 2
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
członku rodziny – należy przez to rozumieć osobę najbliższą w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.1)), a także inną osobę wspólnie zamieszkującą lub gospodarującą;
2)
przemocy w rodzinie – należy przez to rozumieć jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osób wymienionych w pkt 1, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.
Art. 3
Art. 3.
1. Osobie dotkniętej przemocą w rodzinie udziela się bezpłatnej pomocy, w szczególności w formie:
1)
poradnictwa medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego, zawodowego i rodzinnego;
2)
interwencji kryzysowej i wsparcia;
3)
ochrony przed dalszym krzywdzeniem, przez uniemożliwienie osobom stosującym przemoc korzystania ze wspólnie zajmowanego z innymi członkami rodziny mieszkania oraz zakazanie kontaktowania się i zbliżania się do osoby pokrzywdzonej;
4)
zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie bezpiecznego schronienia w specjalistycznym ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie;
5)
badania lekarskiego w celu ustalenia przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie oraz wydania zaświadczenia lekarskiego w tym przedmiocie;
6)
zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie, która nie ma tytułu prawnego do zajmowanego wspólnie ze sprawcą przemocy lokalu, pomocy w uzyskaniu mieszkania.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia lekarskiego o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie, uwzględniając przydatność zaświadczenia dla ochrony prawnej osoby dotkniętej przemocą w rodzinie.
Art. 4
Art. 4.
Wobec osób stosujących przemoc w rodzinie stosuje się przewidziane w niniejszej ustawie środki mające na celu zapobieganie ich kontaktowaniu się z osobami pokrzywdzonymi oraz oddziaływania korekcyjno-edukacyjne.
Art. 5
Art. 5.
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia:
1)
standard podstawowych usług świadczonych przez specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie,
2)
kwalifikacje osób zatrudnionych w specjalistycznych ośrodkach wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie,
3)
szczegółowe kierunki prowadzenia oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych wobec osób stosujących przemoc w rodzinie,
4)
kwalifikacje osób prowadzących oddziaływania korekcyjno-edukacyjne
– uwzględniając konieczność dostosowania zakresu pomocy do sytuacji oraz potrzeb osób dotkniętych przemocą w rodzinie, a także efektywność usług świadczonych przez specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie i skuteczność oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych wobec osób stosujących przemoc w rodzinie.
Art. 6
Art. 6.
1. Zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie są realizowane przez organy administracji rządowej i jednostki samorządu terytorialnego na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.2)) lub ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn. zm.3)), chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.
2. Do zadań własnych gminy należy w szczególności tworzenie gminnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w tym:
1)
opracowanie i realizacja gminnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie;
2)
prowadzenie poradnictwa i interwencji w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie w szczególności poprzez działania edukacyjne służące wzmocnieniu opiekuńczych i wychowawczych kompetencji rodziców w rodzinach zagrożonych przemocą w rodzinie;
3)
zapewnienie osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach wsparcia;
4)
tworzenie zespołów interdyscyplinarnych.
3. Do zadań własnych powiatu należy w szczególności:
1)
opracowanie i realizacja powiatowego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie;
2)
opracowanie i realizacja programów służących działaniom profilaktycznym mającym na celu udzielenie specjalistycznej pomocy, zwłaszcza w zakresie promowania i wdrożenia prawidłowych metod wychowawczych w stosunku do dzieci w rodzinach zagrożonych przemocą w rodzinie;
3)
zapewnienie osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach wsparcia;
4)
zapewnienie osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach interwencji kryzysowej.
4. Do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez powiat należy w szczególności:
1)
tworzenie i prowadzenie specjalistycznych ośrodków wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie;
2)
opracowywanie i realizacja programów oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie.
5. Środki na realizację i obsługę zadań, o których mowa w ust. 4, zapewnia budżet państwa.
6. Do zadań własnych samorządu województwa należy w szczególności:
1)
opracowanie i realizacja wojewódzkiego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie;
2)
inspirowanie i promowanie nowych rozwiązań w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie;
3)
opracowywanie ramowych programów ochrony ofiar przemocy w rodzinie oraz ramowych programów oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie;
4)
organizowanie szkoleń dla osób realizujących zadania związane z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie.
Art. 6a
Art. 6a.
Osoby kierujące specjalistycznymi ośrodkami wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie muszą spełniać wymogi dotyczące kwalifikacji określone w art. 122 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
Art. 7
Rozporządzenie z dnia 28 stycznia 2011 r w sprawie...
Rozporządzenie
z dnia 28 stycznia 2011 r.
w sprawie Zespołu Monitorującego do spraw Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie
(Dz. U. Nr 28, poz. 146)
§ 1
§ 1.
Rozporządzenie określa:
1)
tryb powoływania członków Zespołu Monitorującego do spraw Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie, zwanego dalej „Zespołem”;
2)
organizację i tryb działania Zespołu;
3)
zasady uczestnictwa w pracach Zespołu.
§ 2
§ 2.
1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego zamieszcza ogłoszenie o rozpoczęciu procedury powoływania członków Zespołu w Biuletynie Informacji Publicznej oraz na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, wyznaczając termin na zgłaszanie kandydatów zgodnie z art. 10b ust. 1 pkt 2–4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego rozpatruje zgłoszone kandydatury na członków Zespołu, biorąc pod uwagę w szczególności:
1)
zakres realizowanych przez kandydata zadań na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie;
2)
doświadczenie kandydata w zakresie prowadzenia działań na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie;
3)
wdrażanie przez kandydata nowatorskich rozwiązań w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie;
4)
osiągnięcia kandydata w zakresie realizowanych zadań na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza skład Zespołu w Biuletynie Informacji Publicznej oraz na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
§ 3
§ 3.
1. Pracami Zespołu kieruje Przewodniczący Zespołu i reprezentuje Zespół na zewnątrz.
2. Do zadań Przewodniczącego Zespołu należy w szczególności:
1)
zapewnienie obsługi protokolarnej posiedzeń Zespołu przez wyznaczenie Sekretarza Zespołu;
2)
zapewnienie prawidłowego przepływu informacji i obiegu dokumentów w zakresie posiedzeń Zespołu oraz podejmowanych przez Zespół uchwał;
3)
zwoływanie i informowanie o posiedzeniach Zespołu;
4)
przewodniczenie posiedzeniom Zespołu;
5)
powierzanie poszczególnym członkom Zespołu wykonania określonych prac niezbędnych do realizacji zadań Zespołu;
6)
zapraszanie do udziału w posiedzeniach Zespołu innych osób, niebędących jego członkami, które mogą wspierać Zespół w realizacji zadań.
3. Przewodniczący Zespołu informuje członków Zespołu o terminie posiedzenia nie później niż na 14 dni przed posiedzeniem Zespołu.
§ 4
§ 4.
Członek Zespołu, który nie może uczestniczyć w posiedzeniu Zespołu, informuje Przewodniczącego Zespołu o przyczynach swojej nieobecności, w terminie co najmniej 2 dni roboczych przed posiedzeniem Zespołu.
§ 5
§ 5.
1. Przewodniczący Zespołu może powoływać grupy robocze do realizacji poszczególnych zadań należących do zakresu działania Zespołu.
2. Członkami grup roboczych są osoby wchodzące w skład Zespołu.
3. Przewodniczący Zespołu może powierzać poszczególnym członkom grup roboczych wykonanie określonych prac niezbędnych do realizacji zadań Zespołu.
§ 6
§ 6.
1. Opinie Zespołu są podejmowane na posiedzeniach Zespołu w formie uchwał.
2. Uchwały Zespołu zapadają zwykłą większością głosów.
3. W przypadku nieosiągnięcia większości głosów, o której mowa w ust. 2, decyduje głos Przewodniczącego Zespołu.
4. Uchwały Zespołu są dołączane do protokołów posiedzeń, na których zostały podjęte.
§ 7
§ 7.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.